Μας χωρίζει τελικά ένα μεγάλο χάσμα δημοκρατικής ευαισθησίας από την Νέα Δημοκρατία. Δεν υπονοώ ότι δεν είναι δημοκράτες, αλλά πολύ απλά αντιλαμβανόμαστε πολύ διαφορετικά την δημοκρατία.
Διότι αποδέχονται η θητεία ενός βουλευτή να ξεκινάει με μια κλοπή ψήφων.
Κάθε βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εκπροσωπεί 14.243 ψηφοφόρους αφού το κόμμα έλαβε 2.250426 και έχει εκλέξει 158 βουλευτές (απλή διαίρεση).
Επτά όμως κόμματα που συμμετείχαν στις τελευταίες εκλογές και έλαβαν πάνω από 14.243 ψήφους βρίσκονται να μην έχουν κανέναν εκπρόσωπο στην ελληνική βουλή.
Το 7,5 % του ελληνικού λαού συνολικά και συνολικά 427.605 ψηφοφόροι που τα κόμματά τους έλαβαν πάνω από τις ψήφους κάθε σημερινού βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, δεν εκπροσωπείται στην βουλή.
Πολύ απλά διότι η Νέα Δημοκρατία έκλεψε τις ψήφους των ψηφοφόρων άλλων κομμάτων και τις προσμέτρησε ως δικές της.
Ειχαμε 5.649.370 έγκυρα ψηφοδέλτια. Δια των 300 βουλευτικών εδρών κάθε βουλευτής θα έπρεπε να εκπροσωπεί 18.831 ψηφοφόρους. Ομως οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας εκπροσωπούν και τους 82.673 ψηφοφόρους της κας Κωνσταντοπούλου που δεν τους ψήφισαν και τους 23.191 της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που επίσης δεν τους ψήφισαν και έτσι κατάφεραν να γίνουν βουλευτές.
Η θητεία λοιπόν της νέας κυβέρνησης ξεκίνησε με μια κλοπή.
Πέραν του ότι είναι θέμα και προσωπικής αξιοπρέπειας το να δέχεσαι να είσαι βουλευτής με λιγότερες ψήφους από άλλους που δεν είναι και να μιλάς και να νομοθετείς εξ’ ονόματος ενός λαού την στιγμή που εκπροσωπείς λιγότερους από άλλους, υποψήφιους, είναι σαφώς θέμα δημοκρατικής ευαισθησίας το να υποστηρίζει το να κυβερνάει η μειοψηφία έναντι της πλειοψηφίας.
Η νέα Δημοκρατία έλαβε το 39,85% των έγκυρων ψηφοδελτίων που σημαίνει ότι το 60,15% του Ελληνικού λαού δεν συμφωνεί με το πρόγραμμά της ενώ αυτή το εφαρμόζει κανονικά.
Και το επιχείρημα της κυβερνησιμότητας είναι εντελώς σαθρό και ανεδαφικό. Μια χαρά κυβερνήθηκε η Ελλάδα από το 2011 μέχρι σήμερα και μάλιστα οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι μπήκαν οι προϋποθέσεις να βγει και η Ελλάδα από τα μνημόνια και αντιστράφηκαν και οι δείκτες της κρίσης.
Και λέω εγώ τώρα: «μήπως τελικά μπήκαν οι προϋποθέσεις επειδή δεν είχαμε μονοκομματικές κυβερνήσεις;»
Είναι γνωστό και καταφανές ότι ο μοναδικός λόγος που υποστηρίζεται η ενισχυμένη αναλογική ως εκλογικό κόμμα και η μονοκομματικές κυβερνήσεις είναι η αναπαραγωγή του μηχανισμού.
Οι πολυκομματικές κυβερνήσεις δεν διευκολύνουν ούτε την δημιουργία γραφείων ρουσφετιών, ούτε την αναξιοκρατία των κομματικών διορισμών, ούτε τις συνεννοήσεις σε κλειστούς τοίχους και κάτω από το τραπέζι, ούτε την οικονομική εξάρτηση των ΜΜΕ από κυβερνήσεις.
Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που άλλαξε η σημερινή κυβέρνηση άλλαξε αμέσως τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής και δεν άφησε να δοκιμαστεί ούτε έναν μήνα. Ηταν καθαρά ο φόβος μην τυχόν πετύχει
Απόδειξη είναι ότι σε 233 από τους 332 δήμους όπου οι δήμαρχοι δεν διαθέτουν την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, οι προϋπολογισμοί τους ψηφίστηκαν μια χαρά.
Και ενώ είναι ξεκάθαρο, ότι η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση ακολουθεί κατά γράμμα δημοσκοπικά την κοινή γνώμη και βάζει στην κυβερνητική ατζέντα όποιο θέμα έχει δημοσκοπική πλειοψηφία, στο μόνο θέμα που δεν το κάνει είναι στο θέμα του εκλογικού νόμου.
Το 86% του ελληνικού λαού είναι υπέρ της απλής αναλογικής.
Όμως αυτή η δημοσκοπική πλειοψηφία αντίκειται στα συμφέροντα και στην επιβίωση του κόμματος.
Η απλή αναλογική είναι η κοινή λογική. Αυτό που θα σκεφτόταν κάθε αγνός και λογικός άνθρωπος ο οποίος γνωρίζει στοιχειώδη αριθμητική. Πόσα είναι τα έγκυρα ψηφοδέλτια; Αρα με 300 βουλευτές κάθε 1/300στο που λαμβάνει κάθε κόμμα βγάζει μία έδρα. Στην συνέχεια κάθε ένας προτείνει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα και με παραχωρήσεις και συμβιβασμούς δημιουργείται η κυβέρνηση της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού. Τόσο απλά που οποιαδήποτε στρέβλωση αυτής της λογική πολύ δύσκολα δεν κινεί υποψίες για αλλότριες σκέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου