Το παράδοξο που είδαμε, να τεθούν εκτός κεντρικού σχεδιασμού τα Δημοτικά Ιατρεία και τα ΚΑΠΗ στο ακραίο φαινόμενο του κορωνοϊού, αποκαλύπτει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, το ρόλο τους τελικά, την επιχειρησιακή τους ετοιμότητα και το επίπεδο λειτουργίας τους.
Θα περίμενε κανείς σε μια τέτοια κατάσταση, η πρώτη εγκύκλιος που θα έφευγε από το Υπουργείο Εσωτερικών προς τους Δήμους να είναι η άμεση οργάνωση και ενίσχυση των Δημοτικών Ιατρείων και των ΚΑΠΗ που απευθύνονται υποτίθεται στην μεγάλη ηλικιακή ομάδα της τρίτης ηλικίας.
Αντ’ αυτού η εγκύκλιος αγνόησε παντελώς την ύπαρξη των Δημοτικών Ιατρείων ενώ τόνιζε την άμεση ανάγκη κλεισίματος των ΚΑΠΗ και την διάθεση του προσωπικού σε άλλες υπηρεσίες. Από τα οργανογράμματα το Υπουργείο γνωρίζει τις δυνατότητες και τις λειτουργίες των δύο παραπάνω θεσμών και τα αγνόησε παντελώς. Γνώριζε πολύ καλά ότι δεν θα μπορούσε να βασιστεί σ΄αυτούς.
Αποδείχτηκε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο ότι αυτοί οι δύο θεσμοί μείζωνος σημασίας για την υγεία του πληθυσμού, όχι μόνο υπολειτουργούν τελικά, αλλά είναι πλήρως ανήμποροι και ανίκανοι στο να βοηθήσουν σε μια κατάσταση κρίσης.
Τα δημοτικά Ιατρεία θα περίμενε κανείς να βρίσκονται βέβαια στην πρώτη γραμμή καθώς μόνον αυτά θα μπορούσαν να ανακόψουν την συγκέντρωση υπόπτων κρουσμάτων στους προθάλαμους των νοσοκομείων.
Θα περίμενε κανείς ακόμη να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης του κοινού σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τόπου. Θα περίμενε κανείς να έχουν καθοδηγήσει τους δημάρχους πριν από τα Υπουργεία και βέβαια να συμμετέχουν στα κεντρικά επιτελεία και να διοργανώνουν τα πάντα σε τοπικό επίπεδο.
Σπάνια τα είδαμε να αναφέρονται σε δελτία τύπου δήμων. Και ακόμη πιο σπάνια τα είδαμε να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τοπική οργάνωση της αντιμετώπισης της εξάπλωσης του κορωνοϊού.
Για να μην αδικούμε βέβαια συλλήβδην τα πάντα, σημειώνουμε ότι μερικά από αυτά επιτελούν σημαντικότατο έργο στον τομέα της πρόληψης και των εμβολιασμών ή των αιμοδοσιών σε ομαλές συνθήκες. Μιλάμε όμως εδώ για την μεγάλη πλειοψηφία.
Τα περισσότερα Δημοτικά Ιατρεία είναι υποστελεχωμένα, χωρίς εξοπλισμό, με βασικό έργο τη συνταγογράφηση και με εθελοντές γιατρούς που δεν έχουν καμία υποχρέωση συνέπειας και τακτικότητας.
Και πάμε τώρα στα ΚΑΠΗ όπου εκεί αποκαλύφθηκε το μεγάλο φιάσκο. Με εγγεγραμμένα μέλη που δεν ξεπερνούν ποτέ το 10% του πληθυσμού τα ΚΑΠΗ, είναι είτε καφενεία για μπιρίμπα και τάβλι, είτε γραφεία διοργάνωσης εκδηλώσεων και ταξιδίων. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αποκαλύφθηκε.
Τα ΚΑΠΗ κανονικά θα έπρεπε να έχουν πλήρη εικόνα των ατόμων της τρίτης ηλικίας εντός των διοικητικών τους ορίων και πλήρη εικόνα των ιδιαίτερων αναγκών του κάθε ατόμου. Θα έπρεπε να διαθέτουν πλήρες αρχείο και πλήρως εξειδικευμένο προσωπικό για την διαχείριση τη κρίσης του κορωνοιού αφού αν το αναλύσει κανείς αυτή η κρίση, δεν απέχει και πολύ από την καθημερινότητα των ατόμων της τρίτης ηλικίας.
Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Εσωτερικών ως πρώτη του κίνηση να απευθυνθεί στα ΚΑΠΗ για να επικοινωνήσουν με τη συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού, να δώσουν τις απαραίτητες οδηγίες και να τους παράσχουν την απαιτούμενη βοήθεια για να μην βγουν έξω. Θα περίμενε κανείς αυτό να το έχουν κάνει τα ίδια τα ΚΑΠΗ πολύ πριν οργανωθεί το Υπουργείο.
Θα περίμενε κανείς τα ΚΑΠΗ να έχουν την δυνατότητα να στείλουν ένα SMS κινδύνου και οδηγιών, σε όλα τα άτομα της 3ηςΗλικίας εντός των διοικητικών τους ορίων.
Θα περίμενε κανείς τα ΚΑΠΗ να είναι Οργανισμοί Υποστήριξης των Ατόμων της 3ηςΗλικίας με πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα και αυτό είναι το ζητούμενο.
Διότι δεν είναι μόνο η κρίση του κορωνοϊού που το επιβάλει. Είναι και η ολοένα αυξανόμενη γήρανση του πληθυσμού. Το 2050 αναμένεται η Τρίτη Ηλικία να αντιπροσωπεύει στην χώρα μας το 50% του πληθυσμού από 27% που είναι σήμερα. Η τραγωδία της Ιταλίας μας έδειξε με κατηγορηματικό τρόπο τι σημαίνει για κάθε περίπτωση να έχεις γηρασμένο πληθυσμό.
Και η μετρήσεις λένε ότι το 25% της 3ηςΗλικίας πάσχει από κατάθλιψη. Είναι τραγικό για μια γειτονιά να έχει μια τέτοια σύνθεση πληθυσμού με τέτοια χαρακτηριστικά.
Οι δήμοι λοιπόν οφείλουν να οργανωθούν και να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο εγκαίρως.
Τα άτομα της 3ηςΗλικίας χρειάζονται ιατρική καθοδήγηση και κάλυψη.
Χρειάζονται συμβουλές παντός τύπου για την γραφειοκρατία.
Χρειάζονται υποστήριξη στις νέες τεχνολογίες.
Χρειάζονται κατ΄οίκον εξυπηρέτηση και υποστήριξη για την ασφάλεια τους και τις μεταφορές τους.
Χρειάζονται οργάνωση ενεργού γήρανσης.
Και μόνο με Οργανισμούς Υποστήριξης των Ατόμων της 3ηςΗλικίας ολιστικής αντίληψης παροχής υπηρεσιών προς όλον τον πληθυσμό καθολικά, θα μπορέσουν οι δήμοι να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι που έρχεται.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αποδείξει ότι είναι αναντικατάστατη στον τομέα της κοινωνική πρόνοιας καθώς διαθέτει το πλεονέκτημα της αποκέντρωσης και της εγγύτητας στον πολίτη. Ομως την συγκεκριμένη στιγμή και με τους δύο παραπάνω θεσμούς των Δημοτικών Ιατρείων και των ΚΑΠΗ πιάστηκε αδιάβαστη. Ο κορωνοίος ίσως μπορέσει να αποτελέσει ευκαιρία για την επανεκκίνηση και την αναδιοργάνωση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου