17/2/21

Τώρα που κρυώνεις σκέψου πως θα ήταν αν είχες έναν Δήμο δίπλα σου


Τώρα που κρυώνεις μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, τώρα που βλέπεις τα παιδιά σου να κουλουριάζονται στον καναπέ με δύο φούτερ με αναμμένα τα κεριά , τώρα που έχεις να κάνεις μπάνιο δύο μέρες, τώρα που δεν μπορείς να φτιάξεις ούτε έναν καφέ να πιεις με το πρωινό ξύπνημα… κατάλαβες τι σημαίνει να έχεις έναν δήμο δίπλα σου;

Έναν δήμο που θα λειτουργήσει ως γείτονας. Να σε φωνάξει στο σπίτι του επειδή εκείνος έχει ρεύμα, να κάνεις ένα ζεστό μπάνιο, να φας στο τραπέζι ζεστό φαϊ, να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά σου το διαδίκτυο μέσα σε ένα ζεστό δωμάτιο. Όχι ως επαίτης αλλά ως φίλος. Και επειδή μιλάμε για δήμο, ως συνιδιοκτήτης και δικαιούχος.

Τώρα νομίζω μπορείς πια να καταλάβεις γιατί εμείς διεκδικούμε έναν δήμο κοινωνικής αυτοοργάνωσης και όχι έναν γραφειοκρατικό θεσμό – κρατικό ακροφύσιο. Γιατί όλο το σύμπαν συνωμοτεί εδώ και χρόνια για να σου δείξει ότι η κοινωνική αυτοοργάνωση είναι η μορφή ζωής που πρέπει να φτιάξεις στην γειτονιά σου. 

 

Πέρασες μια οικονομική κρίση δεκαετία σχεδόν, μόνος σου, φυλακίστηκες στο σπίτι και έχασες όλες τις απολαύσεις της ζωής με έναν κορονοϊο, είδες σημάδια από πλημμύρες, καύσωνες, σεισμούς και θύελλες που καταστρέψανε περιουσίες και τώρα έμεινες χωρίς νερό, χωρίς ηλεκτρικό και χωρίς θέρμανση. Τι άλλο πρέπει να πάθεις για να καταλάβεις ότι δεν μπορείς να την γλιτώσεις μόνος σου, όση προσπάθεια και να καταβάλεις στην ζωή σου;

 

Τώρα νομίζω θα πρέπει να κατάλαβες πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή, αν είχες έναν δήμο δίπλα σου, ευέλικτο, προγραμματισμένο, συμμετοχικό και αλληλέγγυο. 

 

Έναν δήμο που θα είχε ήδη καταθέσει μήνυση και αγωγή για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σου. Έναν δήμο που ήδη θα είχε αναγκάσει τον ΔΕΔΔΗΕ να αποκαταστήσει τις βλάβες διότι ο δήμαρχος θα βρισκόταν 24 ώρες εκεί ακριβώς στο γραφείο που γίνονται οι προγραμματισμοί των επισκευών. Έναν δήμο που θα ήξερε τα χρονοδιαγράμματα αποκατάστασης και θα σου έδινε πληροφορίες για το τι συμβαίνει, κάθε μία ώρα.

Έναν δήμο που θα είχε ήδη νοικιάσει ξενοδοχεία για να περάσεις τις δύσκολες ώρες ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια. 

Έναν δήμο που θα είχε εξασφαλίσει ρεύμα και πρόσβαση στο διαδίκτυο για τα παιδιά σου. 

 

Έναν δήμο κοινωνικής αυτοοργάνωσης που δεν θα διαχειρίζεται ως γραφειοκράτης, μόνο την κλασική καθημερινότητα, αλλά με φαντασία, γνώσεις και πρωτοβουλιακά χαρακτηριστικά θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε κάθε πρωτόγνωρο περιστατικό για να σε στηρίξει σε κάθε σου αναπάντεχη ανάγκη.

 

Διότι δεν είναι μόνο το χιόνι, το ρεύμα που σου κόπηκε, η οικονομική κρίση που περνάς και ο κορονοϊος. Είναι και η κλιματική κρίση με τις αστικές θερμικές νησίδες, είναι η μόλυνση της ατμόσφαιρας, είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις που σε ξεπερνούν επαγγελματικά και κοινωνικά, είναι οι νέοι ξενιστές που περιμένουμε, είναι τα γερατειά που έρχονται, είναι η ανάγκη του παιδιού σου να παίρνει ανταγωνιστικά εφόδια, είναι ανάγκη να προστατευθείς από μια σκληρή και απρόσωπη αγορά και δεν μπορείς μόνος σου να τα ξεπεράσεις. 

 

Δεν μπορείς να φυτέψεις δέντρα στα γύρω οικοδομικά τετράγωνα και να φτιάξεις πεζοδρόμια για να μειώσεις τα ΙΧ με τους θορύβους και τα καυσαέρια και να αντιμετωπίσεις τις αστικές θερμικές νησίδες μόνος σου.  Δεν μπορείς να ενημερώνεσαι για τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις και να οργανώσεις δια βίου μάθηση και βελτίωση δεξιοτήτων μόνος σου. Δεν μπορείς να στείλεις το παιδί σου στο κολέγιο για να έχει τα καλύτερα εφόδια στον ανταγωνισμό της αγοράς. Δεν μπορείς μόνος σου ως καταναλωτής, να αντιμετωπίσεις τους κολοσσούς του εμπορίου (όπως και τον ΔΕΔΔΗΕ). Δεν μπορείς μόνος σου να μπεις στην SilverEconomyγια να αντιμετωπίσεις τα γηρατειά που έρχονται. Δεν αντέχεις οικονομικά να οργανώσεις μόνος σου ένα προσωπικό σύστημα προληπτική ιατρικής και άμεσης ιατρικής υποστήριξης. Δεν μπορείς μόνος σου να φτιάξεις ένα ολόκληρο ελκυστικό περιβάλλον για την επιχείρησή σου

 

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα, χρειάζεσαι έναν δήμο δίπλα σου, ευέλικτο και ευπροσάρμοστο που να απαντάει σε κάθε ανάγκη των ανθρώπων της γειτονιάς, ως κοινωνική αυτοοργάνωση. Έναν δήμο που θα λειτουργούσε ως πεδίο συζήτησης μεταξύ των γειτόνων. Καθημερινά να λες την γνώμη σου και την ιδέα σου και να σε ακούνε οι γείτονες σου, όπως και εσύ καθημερινά να ακούς τι λένε οι γείτονές σου και τις ανάγκες που έχουν. Και να έχετε όλοι μαζί την δυνατότητα καθημερινά να αποφασίζετε. 

 

Τώρα λοιπόν που έμεινες χωρίς νερό και θέρμανση σκέψου λίγο πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σου αν είχες έναν τέτοιο δήμο δίπλα σου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: