Η κρίση του κορονοϊου και ο εγκλεισμός των ανθρώπων στα σπίτια τους καθώς και η κατ΄οίκον εργασία, έφεραν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 60% αύξηση στην χρήση του διαδικτύου. Αυτή η αύξηση δεν είναι τίποτα άλλο από την αύξηση των λεγόμενων Big Data που υποχρεωτικά φεύγουν από την ιδιωτικότητα κάθε σπιτιού και κάθε επιχείρησης και γίνονται δημόσια πληροφορία. Και όταν λέμε δημόσια πληροφορία, εννοούμε προσβάσιμη από κάθε «ενδιαφερόμενο» που διαθέτει μια Α οικονομική δυνατότητα.
Και ενώ ο κόσμος έχει στραφεί στην υποτιθέμενη προστασία του GPDR, δηλαδή των προσωπικών δεδομένων, αγνοεί παντελώς ότι ο μεγάλος κίνδυνος και το εμπορικό ενδιαφέρον προέρχεται από την συλλογή των Big Data που όχι μόνο δεν είναι απαραίτητο και αναγκαίο να έχουν ονοματεπώνυμα, αλλά τους είναι και παντελώς άχρηστα. Το GDPR μας προστατεύει από κάτι που δεν ενδιαφέρει κανέναν να το παραβιάσει.
Μια φαρμακευτική εταιρεία ουδόλως ενδιαφέρεται αν ο κ. Γιάννης Κ. που μένει στα Βριλήσσια και είναι 30 χρονών, παρουσίασε σακχαρώδη διαβήτη τον τελευταίο μήνα. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι αν στα Βριλήσσια παρουσιάστηκε αύξηση του σακχαρώδη διαβήτη σε άτομα γύρω στα 30 τον τελευταίο μήνα. Επίσης αυτό που ενδιαφέρει διάφορες εταιρείες είναι τι άλλα χαρακτηριστικά παρουσιάζουν αυτά τα άτομα που μένουν στα Βριλήσσια είναι γύρο στα 30 και παρουσίασαν σακχαρώδη διαβήτη, τον τελευταίο μήνα. Από την στιγμή που αυτό το στοιχείο βγει στο διαδίκτυο τότε αναλαμβάνουν δράση οι εταιρείες επεξεργασίας των Big Data. Οι φαρμακευτικές στέλνουν τους πωλητές τους στα φαρμακεία της περιοχής. Βάζουν διαφημίσεις των φαρμάκων τους στα φαρμακεία στο Google και στο Facebook ειδικά για τους κατοίκους των Βριλησσίων και εδικά για άτομα γύρω στα 30. Ξαφνικά οι τριαντάρηδες των Βριλησσίων βλέπουν στους υπολογιστές τους ιατρικά άρθρα για τον διαβήτη ή σχετικά άρθρα με είδη διατροφής, αθλητικά είδη, και πολλά άλλα.
Ταυτόχρονα οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι τράπεζες που δίνουν δάνεια, λαμβάνουν τα μέτρα τους.
Και όσα περισσότερα στοιχεία έχουν οι εταιρείες τόσο πιο εστιασμένη γίνεται η διαφήμιση και η αρθρογραφία. Τι τρώνε αυτοί που παρουσίασαν ξαφνικά σακχαρώδη διαβήτη, που πηγαίνουν για διασκέδαση και φαϊ έξω, σε ποια φαρμακεία πήγαν, τι δουλειά κάνουν, τι sports κάνουν, που κινούνται, ποιος γιατρούς συμβουλεύονται και ποια άλλα σχετικά στοιχεία έχει η περιοχή τους; Ολα αυτά είναι απαραίτητα στοιχεία όχι μόνο για να καθορίσουν τις επενδύσεις τους οι εταιρείες και να προβάλουν τα προϊόντα τους, αλλά και για να δημιουργήσουν νέες ανάγκες σε ένα κοινό που δεν τις χρειάζεται αλλά υποθέτουμε ότι μπορεί να τις χρειαστεί.
Και εκεί είναι ο μεγάλος κίνδυνος της διαχείρισης των Big Data. Η μάλλον δεν μπορούμε πια να μιλάμε για κίνδυνο αλλά για συμβάν. Η συλλογή των μαζικών «προσωπικών δεδομένων» μέσα από το διαδίκτυο δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα ενδεχόμενων, που προκαλεί εμπορικές επενδύσεις και μέσα από ένα σύνολο διοχετευόμενων πληροφοριών προς το κοινό, δημιουργεί τεχνητές ανάγκες που μετατρέπουν την εικονική πραγματικότητα τελικά, σε φυσική πραγματικότητα.
Τα Big Data μέσα από την λεγόμενη αλγοριθμική διακυβέρνηση δημιουργούν μια πραγματικότητα διαβάζοντας τις τάσεις και αποτρέποντας κάθε περίπτωση αντίδρασης και ανακοπής αυτή της τάσης αφού ήδη οι επενδύσεις και τα κίνητρα είναι τεράστια για την επιβεβαίωση των προβλέψεων.
Η κοινή γνώμη δηλαδή χειραγωγείται με τα ενδεχόμενα που είναι απολύτως αριθμητικά και ποτέ ποιοτικά. Οταν γνωρίζουμε ότι ένα ικανό αγοραστικό κοινό και πολύ συγκεκριμένο, είναι επιδεκτικό στα νέα gadgets και στους νέους σχεδιασμούς, ποτέ οι αλγόριθμοι δεν θα υπολογίσουν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη αποξένωση. Θα δημιουργήσουν αμέσως την ανάγκη.
Και εδώ μπαίνει η αρχή της «Αλγοριθμικής Κυβερνησιμότητας και ο θάνατος της πολιτικής». Το σκάνδαλο Cambridge Analytica και οι εκλογές των ΗΠΑ με την στρατηγική που ακολούθησε ο Τραμπ το 2016 έδειξαν σε πολλούς το δρόμο. Ο Τραμπ δεν έκανε μια οριζόντια πολιτική εκστρατεία. Μέσω διαδικτύου είπε στον κάθε αμερικανό ψηφοφόρο, αυτό που ήθελε να ακούσει. Στους πάσχοντες έδειξε δηλώσεις του για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, και στους επενδυτές δηλώσεις του για τον περιορισμό του συστήματος υγείας. Στους μετανάστες έδειξε δηλώσεις του για την φιλόξενη Αμερική και στους άνεργους δηλώσεις του για τον περιορισμό των μεταναστών. Στους λευκούς έδειξε δηλώσεις του για τον περιορισμό της εκγληματικότητας με άκρως αυταρχικά μέτρα και στους έγχρωμους δηλώσεις του για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στoυς χρήστες του διαδικτύου της Λουιζιάνα μίλαγε για κράτος πρόνοιας, στους χρήστες της Καλιφόρνιας για το Περιβάλλον και στους χρήστες του Τέξας για την ενίσχυση των πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Και όλα αυτά μέσα από τα Big Data που δεν περιλαμβάνουν ονοματεπώνυμα, αλλά i.p. Σκέτα νούμερα που αρκούν για να πεις στο καθένα αυτό που θέλει να ακούσει.
Μέσα από τα Big Data εξαφανίζεται η έννοια της ενιαίας κοινής γνώμης. Η γνώμη, οι παραστάσεις και οι εμπειρίες ανήκουν σε ομάδες i.p. που συνεχώς συρρικνώνονται και συγκεκριμενοποιούνται μέσα από έναν διαρκή εστιασμό. Ο καθένας βλέπει στην οθόνη του μια πραγματικότητα αφιερωμένη στην ομάδα στην οποία ανήκει. Και αυτή είναι η τεράστια διαπραγματευτική ικανότητα των GAFAM ( Google, Apple, Facebook, Amazon et Microsoft). Αναλαμβάνουν για λογαριασμό των εταιρειών εμπορίου που τις πληρώνουν, να δείξουν στο κάθε i.p. αυτό που πρέπει να δει. Είτε είδηση είναι, είτε επιστημονική πληροφορία, είτε καταναλωτικό αγαθό, είτε κουτσομπολιό, ο κάθε i.p. θα λάβει την πληροφορία που πρέπει. Ανάλογα με τη τάση, τις εξαρτήσεις και την επιδεκτικότητα που έχει δείξει η ομάδα στην οποία ανήκει.
Και εδώ έρχεται να συμπληρώσει το πακέτο η Α.Ι. (Εξυπνη Νοημοσύνη). Η Α.Ι. έχει την ικανότητα να επεξεργάζεται δεδομένα και να εξάγει συμπεράσματα πέραν και πολύ ισχυρότερα της ανθρώπινης νοημοσύνης και του ενσυνείδητου. Μπορεί να γνωρίζει πως να πουλήσει ένα προϊόν και πως να οδηγήσει σε ένα πολιτικό συμπέρασμα, πολύ ταχύτερα του ανθρώπινου νοητικού αντανακλαστικού. Διότι βασίζεται στην θεωρία των μεγάλων αριθμών. Οταν κάποια i.p. είδαν τις συγκεκριμένες πληροφορίες και διάβασαν τις συγκεκριμένες ειδήσεις στην οθόνη τους μετά αγόρασαν μια συγκεκριμένη ομάδα προϊόντων. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που ούτε ακροθιγώς δεν απασχολεί το GDPR. Μετατρέπουν το ονοματεπώνυμο σε ένα νούμερο και όλα τα δεδομένα είναι απολύτως νόμιμο να διατεθούν σε οποιονδήποτε και να πουληθούν σε όποιον διαθέτει την αγοραστική ικανότητα.
Η δύναμη της δημιουργικής στατιστικής ξεπερνάει κατά πολύ τις διανοητικές ικανότητες κάθε ανθρώπου και την δύναμη του να μην χειραγωγηθεί. Η Α.Ι. επεξεργάζεται τα δεδομένα εκατομμύρια φορές πιο γρήγορα από ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να αντιδρά και να συνειδητοποιεί τι γίνεται. Ο όγκος των στοιχείων που διαθέτουν αυτή τη στιγμή και τα πειράματα που πραγματοποιούν μέσω διαδικτύου οι σχολές ψυχολογίας και ψυχιατρικής των Πανεπιστημίων όλου του κόσμου είναι απίστευτος. Ολα αυτά τα στοιχεία και τα συμπεράσματα είναι διαθέσιμα από αυτούς που γνωρίζουν πως να τα ανακτήσουν στο διαδίκτυο. Ο άνθρωπος μοιάζει ποια με ένα μωρό δύο χρονών που ακούει και κρίνει τι πρέπει να κάνει και τι είναι κακό ή καλό. Στο 99% των περιπτώσεων απλά υπακούει και καθοδηγείται.
Η GAFAM είναι πια πολύ ισχυρότερη από τα κράτη αφού της ανήκει η κοινή γνώμη.
Και αυτό πέραν όλων των άλλων αποτελεί και ατομική απειλή. Ο κάθε άνθρωπος καθοδηγείται μέσα από τον ip του να υιοθετήσει ένα μοντέλο ζωής και να αναπτύξει ανάγκες που ποτέ δεν θα το έκανε με ελεύθερη επιλογή. Διότι ο ρόλος των GAFAM και το πλεονέκτημά τους είναι να αντιστοιχούν συγκεκριμένες ανάγκες σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού. Γι αυτό πληρώνονται και για αυτό πλουτίζουν. Αν αυτό δεν γινότανε με επιτυχία, τότε κανείς δεν θα τις πλήρωνε και δεν θα καταλάμβαναν τις πρώτες θέσεις σε τζίρο και κέρδη μεταξύ όλων των επιχειρήσεων όλου του κόσμου. Η οικονομική τους επιτυχία οφείλεται στο ότι επεξεργάζονται και πουλάνε Big Data με απτά αποτελέσματα.
Ολη η υπόθεση του GDPR είναι το δέντρο μπροστά από το δάσος που ευνόησε την GAFAM διότι απέκλεισε όλους τους υπόλοιπους από το να πληροφορούν και να ενημερώνουν τον κόσμο.
Και αυτό έγινε διότι τα κέντρα λήψεις των αποφάσεων θέλουν να συνεννοούνται με λίγους και καλούς στην χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Ετσι μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου κάθε τι το εναλλακτικό και το ποιοτικό θα συρρικνώνεται ή θα εξαφανίζεται. Η διαφορετικότητα θα απαξιώνεται ή και καταδικάζεται στη κοινή συνείδηση και τα διάφορα κινήματα θα επικοινωνούν όλο και με λιγότερους ανθρώπους. Η διαφορετική άποψη ή δεν θα εμφανίζεται πουθενά ή κανένας δεν θα προλαβαίνει να της αφιερώσει χρόνο.
Οδηγούμαστε με ταχύτητα στον θάνατο της πολιτικής και στην διακυβέρνηση των Αλγορίθμων.
Οπως προβλέπει και ο Harari Yuval Noha στο
Homo Deus “η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά θα καταρρεύσουν όταν η Google και το Facebook θα μας γνωρίζουν καλύτερα απ' ό,τι γνωρίζουμε τον εαυτό μας. H εξουσία θα περάσει από τα μεμονωμένα άτομα στους δικτυωμένους αλγόριθμους.
Διβάστε επίσης τη συνέντευξη της νομικού - φιλοσόφο Anne Rouvroy στο GREEN EUROPEAN JURNAL
Ερασιτεχνική Μετάφραση δική μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου