Αν υπάρχει μία χώρα στην Ευρώπη που θα θεωρούσε κανείς ότι το Πράσινο Κίνημα θα έπρεπε να έχει μια σοβαρή εκπροσώπηση στο Εθνικό της Κοινοβούλιο, αυτή θα ήταν η Ελλάδα.
Πρώτον διότι η Ελλάδα διαθέτει περίσσια ήπιων μορφών ενέργειας ηλιακή και αιολική, και άρα ένα Πράσινο Κόμμα θα μπορούσε να εκπροσωπήσει μεγάλες ομάδες ερευνητών, παραγωγών ενέργειας και κοινωνικών στρωμάτων που θα είχαν άμεσο όφελος από την μετάβαση σε μια Πράσινη Οικονομία.
Δεύτερον διότι το Περιβάλλον στην Ελλάδα αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του Τουρισμού
(αυτό που λέμε χρώμα) που αποτελεί το 20% του ΑΕΠ. Κάθε ενέργεια αλλοίωσης του Περιβάλλοντος σημαίνει άμεση μείωση της ελκυστικότητας του ελληνικού τοπίου. Αρα υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι επαγγελματιών και εργαζομένων με άμεσο συμφέρον στην προστασία του περιβάλλοντος και του ελληνικού τοπίου.
Τρίτον διότι στη Ελλάδα o Γεωργικός Τομέας συμβάλλει στο ΑΕΠ κατά 2,9%, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει το 14% της απασχόλησης με αντίστοιχα ποσοστά 1,2% και 5% στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να διατηρηθεί όμως η Ελληνική Αγροτική Καλλιέργεια και να βελτιώσει την θέση της στον διεθνή ανταγωνισμό πρέπει να στραφεί στην Βιοκαλλιέργεια και να συνδεθεί με τα προϊόντα που ενσωματώνονται στο brand name της Ελληνικής και Μεσογειακής Κουζίνας. Αρα αγρότες, ερευνητές και επενδυτές έχουν πολύ μεγάλο συμφέρον από μια στροφή στην Πράσινη Αγροτική Οικονομία και έχουν ανάγκη από μια πολιτική έκφραση που θα υποστηρίζει επενδύσεις, έρευνα και κίνητρα σ΄αυτήν την κατεύθυνση.
Τέταρτον διότι ο βαθμός ιδιοκτησίας ακινήτου στην Ελλάδα ανέρχεται στο 80%. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι το βασικό πεδίο επένδυσης για τον μέσο Έλληνα είναι η ακίνητηπεριουσία που η αξία και η υπεραξία της εξαρτάται άμεσα από το περιβάλλον είτε το φυσικό, είτε το αστικό και ο μεγάλος κίνδυνος είναι η υποβάθμιση ή η γκετοποίηση των περιοχών. Οι χωροταξικοί νόμοι μπορούν να απειλήσουν άμεσα την περιουσία του μέσου Ελληνα. Επίσης η βραδυφλεγής βόμβα της διαχείρισης των απορριμμάτων απειλεί άμεσα τουριστικές και πυκνοκατοικημένες περιοχές. Αρα η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που δεν διαθέτουν ακίνητα σε φημισμένες περιοχές, έχουν ανάγκη από μια πολιτική έκφραση που να προστατεύσει τις περιουσίες τους.
Πέμπτον διότι στην Ελλάδα η οικονομία βασίζεται σε μικρές επιχειρήσεις. Η Πράσινη Οικονομία υποστηρίζει συνεργατικά μοντέλα που μπορούν να οδηγήσουν σε μια δυναμική συνέργεια όχι μόνο προστασίας αυτών των επιχειρήσεων, αλλά και ανάπτυξηςτους στον διεθνή ανταγωνισμό των μεγάλων.
Και Εκτον διότι η Κλιματική Αλλαγή απειλεί άμεσα την Ελλάδα και την Οικονομία της. Πέντε μόνο ακραία φυσικά φαινόμενα το χρόνο, σημαίνουν τεράστιο κόστος για τον τουρισμό και τις αγροτικές καλλιέργειες. Η μόλυνση των θαλασσών του υπεδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα έχουν άμεση επίπτωση στον τουρισμό και στην ποιότητα ζωής. Στην Ελλάδα λόγω καύσωνα και παρατεταμένης ξηρασίας διαθέτουμε τα πιο ευάλωτα και εύφλεκτα δάση στην Ευρώπη. Αρα ο μέσος Ελληνας θα πρέπει να είναι πολύ ευαισθητοποιημένος στο θέμα της Κλιματική Αλλαγής και είναι λογικό να υποστηρίξει ένα Πράσινο Κόμμα που πιέζει στα μέτρα αντιμετώπισής της και στην δημιουργία συνθηκών Ανθεκτικών Πόλεων και Περιοχών.
Κι όμως παρά την οφθαλμοφανέστατη ανάγκη να υπάρχει μια ισχυρή Πράσινη έκφραση, πρωτίστως στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και σε μια εποχή όπου το Πράσινο Κίνημα σαρώνει πολιτικά σε όλη την Ευρώπη, φτάσαμε στο σημείο να έχουμε ακόμη και «Πράσινη Αποχή» από τις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Ο λόγος είναι απλός και ευανάγνωστος. Οφείλεται στις καταστατικές αντιλήψεις των Πράσινων Οργανώσεων. Οι Πράσινοι εκτός από την Πράσινη Οικονομία και την Επιστημονική Οικολογία υπερασπίζονται και μια άλλη αντίληψη στην πολιτική που να προστατεύεται από τα ατομικά και ιδιοτελή συμφέροντα και επιδιώξεις και να βασίζεται σε αμεσοδημοκρατικές δομές με υποχρεωτικές εναλλαγές προσώπων στην εκπροσώπηση και στην εξουσία.
Αυτές οι αντιλήψεις δημιουργούν δυσλειτουργίες και αποδυνάμωση στην εξωστρέφεια που πρέπει να έχει ένας πολιτικός φορέας. Ακόμη και οι «νανοδιαφοροποιήσεις» οδηγούν αυτόματα σε διασπάσεις και πολιτικό κατακερματισμό. Ο σεβασμός στην διαφορετικότητα είναι θεμελιώδης αξία συνύπαρξης, αλλά σε ακραίες μορφές καταλήγει σε αυτοκατάργηση.
Εκατοντάδες χιλιάδες ευαισθητοποιημένοι πολίτες πέρασαν από το 1970 και μετά από τις τάξεις του Οικολογικού Κινήματος στην Ελλάδα. Παρά την ελκυστικότητά τους οι καταστατικές αντιλήψεις των οργανώσεων έφεραν κόπωση και απομάκρυνση.
Και έτσι φτάσαμε στο σημείο στις εκλογές που μας πέρασαν, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η Πολιτική Οικολογία και το Πράσινο Κίνημα να μην έχουν έκφραση στις εθνικές εκλογές. Και αυτό όπως δείχνουν τα πράγματα, δημιούργησε και το σοκ της ωριμότητας.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια οι υποστηρικτές των πράσινων πολιτικών στην Ελλάδα, αποφάσισαν να ενωθούν και πάλι όλο μαζί και να διοργανώσουν ιδρυτικό συνέδριο τις ημέρες 1-3 Νοεμβρίου 2019.
Παρά το εύφορο πολιτικό έδαφος, διότι φαίνεται ξεκάθαρα στον κόσμο έξω ότι και στην Ελλάδα η κοινωνία ζητάει έντονα την ύπαρξη ενός Πράσινου Πολιτικού Φορέα, απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας, είναι ο εμπλουτισμός του Πράσινου Κινήματος με νέα, ορεξάτα και δημιουργικά πολιτικά στελέχη που να μην έχουν στις πλάτες τους την κόπωση της μακράς πορείας των εγχειρημάτων του παρελθόντος και να μπορούν να ανανεώσουν δυναμικά τις δομές της νέας οργάνωσης.
Ετσι κι εγώ αποφάσισα να δεχτώ την πρόσκληση και να συμβάλω ενεργά στην νέα προσπάθεια. Πρώτα από όλα διότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Αποκέντρωση και η Περιφερειακή Ανάπτυξη είναι οι βασικοί πυλώνες όπου μπορεί η Πράσινη Οικονομία να ξεδιπλώσει την εναλλακτική της δυναμική και δεύτερον διότι το θεωρώ καθήκον: η ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος και για το πέρασμα σε μια ήπια πράσινη οικονομία να αποκτήσει πολιτική έκφραση και όρους εφαρμογής.
Με αυτήν μου την πράξη καλώ και όλους τους ευαισθητοποιημένους και ενεργούς συμπολίτες μου, και προσωπικά εσένα που με διαβάζεις, να συμμετάσχετε κι εσείς μαζί μου και να βοηθήσετε ο καθένας με τις ικανότητές του και τις επιδεξιότητές του στην στελέχωση ενός μεγάλου, δυναμικού και αποτελεσματικού Πράσινου Πολιτικού Φορέα που θα καθιερωθεί ως μια υπολογίσιμη δύναμη στην πολιτική ζωή της χώρας και θα αλλάξει και την φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος και το πολιτικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου